Wykończenie elementów ze stali nierdzewnej: Pasywacja

Proces pasywacji to chemiczna powłoka, która powstaje, gdy elementy ze stali nierdzewnej są wystawione na działanie tlenu. Tworzenie tej powłoki pasywacyjnej może zostać uszkodzone przez zanieczyszczenia (brud, olej, smar) oraz wolny żelazo na powierzchni części. Dlatego specjalny proces pasywacji został zaprojektowany w celu usunięcia tych zanieczyszczeń.
 
￭ Standardowy
Normy ASTM A380 i A967 zawierają wytyczne dotyczące dobrych praktyk pasywacji w wielu rodzajach części i branżach. Normy te szczegółowo opisują akceptowalne metody pasywacji stali nierdzewnej i dostarczają testów do pomiaru skuteczności pasywacji.
 
￭ Proces
Czyszczenie jest pierwszym krokiem w procesie pasywacji. Wymagany rodzaj czyszczenia zależy od zanieczyszczeń i kształtu części. Środek czyszczący powinien być odpowiedni do rodzaju zabrudzenia, które ma zostać usunięte, i powinien być stosowany zgodnie z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa i ochrony środowiska.
 
￭ Wybór kwasu
Celem tego kroku jest usunięcie wolnego żelaza i zanieczyszczeń, które mogą pozostać po poprzednich etapach oraz poprawa odporności na korozję. Kwas azotowy zawsze był tradycyjnym wyborem dla tego etapu pasywacji, chociaż zarówno ASTM A967, jak i AMS2700C pozwalają na użycie kwasu cytrynowego. Kwas cytrynowy jest bardziej przyjazny dla środowiska i bezpieczny niż kwas azotowy, dlatego opracowano kwas cytrynowy.
 
￭ Spłucz
Natychmiast po kąpieli pasywacyjnej wykonaj jedno lub więcej płukania. Spłukana część powinna być szybko wysuszona.
 
￭ Wykończenie
Po zakończeniu pasywacji, płukania i wysuszenia, części powinny być wolne od wszelkich wad powierzchniowych lub plam wolnego żelaza.